عوارض تزریق انواع فیلر

آنچه در این متن خواهید خواند:

• انواع فیلر در پزشکی زیبایی
• فیلرهای مدرن
• عوارض شایع و زودپدید
• عوارض دیرپدید و جدی
• عوارض بسیار شدید و نادر

انواع فیلر

انواع فیلر در پزشکی زیبایی: شاید قابل باور نباشد که فیلرها در پزشکی زیبایی سابقه بسیار طولانی و چند صد ساله دارند.

فیلر چربی : در اواخر قرن 18 پزشکان شروع به استفاده از چربی در نواحی آتروفیک صورت کردند. البته طبیعتا تزریق چربی و تکنیک های آنها به اندازه تزریق چربی کنونی که یکی  از مفصل ترین بحث های جراح پلاستیک است، گسترش یافته نبوده است. ولی باید پذیرفت که چربی اتولوگ ( چربی از خود فرد به خود فرد) قدیمی ترین فیلر مورد استفاده در پزشکی زیبایی است.

پارافین به عنوان فیلر : در دهه 90 قرن 18 هم پارافین که یک محصول پتروشیمی است، به منظور پر کردن آتروفیها و حجم بخشیدن به صورت استفاده شد. ولی متاسفانه این فیلر یا پرکننده تقریبا همیشه با عوارض جانبی نظیر التهاب، مهاجرت و بد شکلی عضوی که تزریق در آن صورت گرفته بوده است.

سییکونهای قابل تزریق: در سالهای 1940، سیلیکونهای قابل تزریق با ساخت ظریف طراحی شد. این سیلیکونها اگرچه نتایج بسیار خوب و قابل توجهی داشتند ولی نظر به اینکه همراه با عوارض شدید به ویژه التهابهای گسترده و حتی مرگ بودند، هرگز برای انجام پروسیجرهای زیبایی مورد تایید قرار نگرفتند.

فیلرهای مدرن:

از دهه هفتاد میلادی، فیلرهای مدرن تر که سازگاری بافتی بیشتری دارند، و بسیار ایمن تر هستند، به بازار پزشکی زیبایی وارد شدند.

کلاژن گاوی: در دهه هفتاد و هشتاد میلادی، کلاژن خالص شده گاوی مورد استفاده قرار گرفت و در آن زمان محبوبیت فراوانی به دست آورد.

در 1981، سازمان غذا و دارو آمریکا FDA تزریق کلاژن تخلیص شده گاوی را برای مقاصد زیبایی تائید کرد.

هیالورونیک اسید یک فیلر متفاوت و ارزنده : در اواخر دهه نود هیالورونیک اسید به عنوان فیلر بافتی به بازار زیبایی معرفی شد و یک  تغییر عمده در بازار فیلرهای بافتی ایجاد کرد، هیالورونیک اسید یک ترکیب موجود در بافت همبند بود . بسیار با بدن سازگاری داشت، از سوی دیگر قابلیت فرم دهی و شکل دهی فراوان داشت. علاوه بر این با آنزیم هیالورونیک اسید قابل انحلال بود . علاوه بر هیالورونیک اسید، فیلرهای دیگری هم به بازار آمدند و هم چنان در بازار موجود هستند که از جمله آنها میتوان به کلسیم هیدروکسی آپاتیت ( معروف ترین برند آن رادیسه) و پلی لاکتیک اسید ( معروف ترین برند آن اسکالپترا) و پلی متیل متاکریلیت ( معروف ترین برند آن بلافیل ) اشاره کرد. با توجه به اینکه تقریبا به صورت انحصاری در ایران از هیالورونیک استفاده میشود، ما در ادامه صرفا به عوارض فیلرهای مبتنی بر هیالورونیک اسید می پردازیم:

عوارض فیلرها را در حالت کلی به سه دسته تقسیم میشوند:

عوارض شایع و زود پدید: این عوارض معمولا خفیف هستند و خودشان بدون هیچ مداخله ای بهبود میابند و در واقع بخشی از پروسه تزریق هستند و شامل : کبودی، قرمزی، تورم ، درد یا تندرنس ( درد در هنگام لمس) و خارش و راش ( ضایعات پوستی به صورت لک های قرمز )میباشد.

عوارض دیر پدید و جدی: این عوارض شامل موارد زیر است؛

گرانولوما ( ندولها و یا سفتی های که به دلیل واکنش ایمنی دن به جسم خارجی ایجاد میشود.

عفونت و آبسه: به دلیل فیلر آلوده و یا تکنیک تزریق ضعیف

آلرژی و واکنشهای حساسیتی: که طیفی از واکنشهای حساسیتی از خفیف تا بسیار شدید را شامل میشود.

مهاجرت فیلر

ندولهای قابل لمس

 تغییر رنگ پوست که به صورت تیرگی رنگ پوست و یا رنگ پریدگی پوست مطرح میشود.

و اما دسته آخر

عوارض بسیار شدید و نادر :

این دسته از عوارض هستند که موجبات نگرانی پزشکان و بیماران را فراهم میکنند. این گونه عوارض که تقریبا همیشه عوارض عروقی هستند شامل بسته شدن عروق و نکروز بافتی و از دست رفتن عضو انتهایی است ( عضوی که از آن شاخه عروقی تغذیه میکند. ) . در مطالعات موردی حتی کوری بر اثر تزریقات فیلر ایجاد شده است و پزشکان علت آن را آمبولی ( جداشدن یک تکه از فیلر و حرکت در عروق خونی و بستن کامل قسمتهای پروگزیمال) میدانند. و این گونه عوارض هستند که لزوم توجه بیشت به تزریقات زیبایی را چند برابر می کنند. شایان ذکر است که علت عمده این عوارض تکنیک اشتباه تزریق و یا عدم توان مدیریت مشکل پیش آمده به ویژه در مراحل ابتدایی ایجاد عارضه است.

و اگرچه بر شمردن این عوارض نباید باعث ایجاد وحشت از فیلرها شود ( که در صورت تزریق فیلر استاندارد و استفاده از تکنیک صحیح بسیار بسیار نادر هستند و شیوعی کمتر از یک در ده هزار ارند.) ولی میبایست این حساسیت را در جامعه به وجود آورد ، که تزریق فیلر می بایست توسط پزشک دوره دیده و توانا انجا م شود و انجام این اقدامات توسط افراد با دانش کم میتواند آسیب رسان باشد.